Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013
Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013
Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013
Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013
ΤΕΣΤ ΤΗΣ FIAT
Η FIAT ΘΕΤΕΙ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΤΗΣ ΜΟΝΤΕΛΟΥ! 
ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η ΕΡΩΤΗΣΗ:
ΑΠΑΝΤΗΣΕ:
”ΤΙ ΧΡΩΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΝΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ;”
ΕΑΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΤΕ
ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΕΙΣΑΙ ΑΔΕΛΦΗ!
ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΕΙΣΑΙ ΑΔΕΛΦΗ!
Τα θρεπτικά στοιχεία του πορτοκαλιού
Το πορτοκάλι είναι φρούτο που καρπίζει από το δέντρο πορτοκαλιά. Είναι ένα από τα πιο γνωστά εσπεριδοειδή. Το σχήμα του είναι σφαιρικό ή ωοειδές, η φλούδα του παχιά ή λεπτή ανάλογα με την ποικιλία και η σάρκα του έχει χρώμα...
πορτοκαλί ή στην ποικιλία σανγκουίνι κόκκινο. Η εξωτερική επιφάνεια της
φλούδας είναι σχετικά ανώμαλη και φέρει μικρά αδενώδη στίγματα που
παράγουν αρωματικό αιθέριο έλαιο.
Η σάρκα του πορτοκαλιού χωρίζεται σε τμήματα που λέγονται σκελίδες ή φέτες. Κάθε φέτα περιβάλλεται από ινώδη ιστό λευκού χρώματος, που λέγεται «ράκος». Στο εσωτερικό της κάθε φέτας υπάρχουν πολλά χωρίσματα, τα κύτταρα της σάρκας που είναι γεμάτα χυμό καθώς και μέχρι 3 σπόρια, αλλά μπορεί να υπάρχουν και φέτες χωρίς καθόλου σπόρια.
Το πορτοκάλι έχει γλυκιά ή γλυκόξινη γεύση και είναι λιγότερο ή περισσότερο αρωματικό ανάλογα με την ποικιλία και την ποιότητα. Κάποια ελαφριά πικρή γεύση που παρατηρείται μερικές φορές οφείλεται σε ποσότητα αιθέριου ελαίου που έχει εισχωρήσει στη σάρκα.
Η θρεπτική ανάλυση ανά 100 γραμμάρια πορτοκαλιού έχει ως εξής
Θερμίδες 49 kcal
Νάτριο 86 mg
Λιπαρά 0,2 γρ.
Πρωτεΐνες 1 γρ.
Υδατάνθρακες 12,2 γρ.
Ασβέστιο 41 mg
Σίδηρος 0,4 mg
Φώσφορο 20 mg
Νερό 200 γρ. Κάλιο 1 mg
Το πορτοκάλι είναι πλούσιο σε βιταμίνη C, φυλλικό οξύ, κάλιο, σελήνιο και φυτικές ίνες, β – καροτίνη, πηκτίνη, κάλιο, ασβέστο, σίδηρο, ιώδιο, φώσφορο, μαγγάνιο, νάτριο, χλώριο και ψευδάργυρο.
Ένα μέτριο σε μέγεθος πορτοκάλι μας παρέχει 62 θερμίδες και μας προμηθεύει με σχεδόν το 100% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης σε βιταμίνη C. Η περιεκτικότητά τους σε νάτριο είναι χαμηλή. Επίσης η αύξηση της γλυκαιμίας που προκαλούν είναι χαμηλή.
Στο αγαπημένο μας φρούτο υπάρχουν πάνω από 170 φυτοχημικές ουσίες και 60 φλαβονοειδείς χημικές ενώσεις με εξέχουσες αντιοξειδωτικές επιδράσεις, προσφέροντας μέγιστη προστασία έναντι της υπέρμετρης παραγωγής των ελευθέρων ριζών, μορίων με ιδιαίτερα βλαπτική επίδραση στο κύτταρο. Οι ουσίες αυτές ανήκουν σε τρεις μεγάλες κατηγορίες: Τα φλαβονοειδή, τα λεμονοειδή και τα καροτενοειδή.
Μία ένωση που βρίσκεται στα πορτοκάλια και άλλα εσπεριδοειδή, που ονομάζεται D – λιμονένιο, έχει βρεθεί ότι είναι αποτελεσματική στην πρόληψη ορισμένων μορφών καρκίνου, όπως ο καρκίνος του δέρματος, ο καρκίνος του μαστού, ο καρκίνος του πνεύμονα, ο καρκίνος του στόματος και ο καρκίνος του παχέος εντέρου.
Ένα από τα πιο σημαντικά φλαβονοειδή στα πορτοκάλια είναι η εσπεριδίνη. Η εσπεριδίνη και η πηκτίνη στα πορτοκάλια έχει αποδειχθεί ότι μειώνουν την LDL – χοληστερόλη. Η συγκέντρωση εσπεριδίνης είναι σημαντικά υψηλότερη στον εσωτερικό φλοιό, παρά στην πορτοκαλί τους σάρκα. Η πηκτίνη φαίνεται να επιβραδύνει την απορρόφηση των λιπών από το σώμα και να μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης. Η τανγκερετίνη, για παράδειγμα, που περιέχεται στη φλούδα των κίτρων, έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, ενώ ερευνητές του υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ σε δημοσίευσή τους τονίζουν ότι τα φλαβονοειδή του πορτοκαλιού εμποδίζουν τη δράση ενζύμων που μετατρέπουν κάποια συστατικά του καπνού του τσιγάρου σε καρκινογενείς ουσίες.
Το φυλλικό οξύ που περιέχεται στα πορτοκάλια βοηθά στην σωστή ανάπτυξη του εγκεφάλου, ενώ αποτελεί και απαραίτητο θρεπτικό συστατικό για υγιές σπέρμα, προστατεύοντάς το από γενετικές βλάβες που μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα.
Η υψηλή περιεκτικότητά του πορτοκαλιού σε βιταμίνη C δρα επίσης και ως ένα αντιοξειδωτικό που προστατεύει τα κύτταρα από βλάβες από τις ελεύθερες ρίζες ενώ ταυτόχρονα διεγείρει την παραγωγή των λευκών αιμοσφαιρίων στο σώμα μας, βελτιώνοντας έτσι το ανοσοποιητικό σύστημα.
Οι φυτικές ίνες που περιέχονται στο πορτοκάλι, βοηθούν στην καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας αλλά και στην προστασία κατά του έλκους.
Οι ευεργετικές δράσεις του πορτοκαλιού και των άλλων εσπεριδοειδών, εκτός από την πρόληψη του καρκίνου και των εγκεφαλικών επεισοδίων, επεκτείνονται στην πρόληψη του διαβήτη, του καταρράκτη, της αρθρίτιδας, της παχυσαρκίας και του εκφυλισμού της ωχράς κηλίδας του ματιού που είναι η σημαντικότερη αιτία τύφλωσης στους ηλικιωμένους.
Έρευνες έδειξαν ότι ένα πορτοκάλι κάθε μέρα μειώνει τον κίνδυνο για καρκίνο του στόματος, του λάρυγγα, του φάρυγγα του οισοφάγου και του στομάχου κατά 50%.
Παράλληλα αυτοί που τρώνε ένα πορτοκάλι την ημέρα, επιπρόσθετα από τις 5 μερίδες φρούτων ή λαχανικών που συστήνονται καθημερινά, έχουν 19% μειωμένο κίνδυνο για να παρουσιάσουν εγκεφαλικό επεισόδιο.
Υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με το National Cancer Institute, μια μερίδα μπορεί να είναι: Η ποσότητα από φρούτα ή λαχανικά που περιέχεται μέσα σε ένα μικρό ποτήρι, ή ένα μικρό ποτήρι χυμού ή ένα φρούτο (μήλο, πορτοκάλι, μπανάνα) μετρίου μεγέθους ή ακόμη ένα μικρό μπολ με σαλάτα.
Ποικιλία πορτοκαλιών
Τα πορτοκάλια διακρίνονται σε διάφορες ποικιλίες ανά όλο τον κόσμο:
Η ποικιλία πορτοκαλιών late, περιλαμβάνει και τα πορτοκάλια βαλέντσια, τα οποία έχουν λεία λεπτή φλούδα και περιέχουν λίγα ή καθόλου κουκούτσια. Είναι η πιο δημοφιλής ποικιλία στον κόσμο. Έχουν σάρκα κιτρινωπή και πολύ ζουμερή με έντονη γεύση. Τα βαλέντσια είναι τα καλύτερα πορτοκάλια για στύψιμο.
Η ποικιλία Blood τα γνωστά μας σαγκουίνια, είναι μικρού μεγέθους με φλούδα που έχει κοκκινωπά στίγματα, και σάρκα που χρωματικά κυμαίνεται από χρυσό μέχρι κόκκινο ρουμπινί. Είναι ιδανικά για σορμπέ και πολύχρωμα επιδόρπια.
Η ποικιλία πορτοκαλιών Blonde, είναι χειμωνιάτικα πορτοκάλια με κιτρινωπή φλούδα. Στην ίδια ποικιλία ανήκουν τα πορτοκάλια Jaffa και Shamouti. Μεγάλα φρούτα, χοντρόφλουδα, που καθαρίζονται εύκολα. Η σάρκα τους είναι τραγανή και ζουμερή. Αν είστε τυχεροί, ίσως βρείτε πορτοκάλια Saustianas που έχουν πολύ χυμό και καθόλου κουκούτσια.
Η ποικιλία πορτοκαλιών ναβαλίνα, είναι πορτοκάλια χωρίς κουκούτσι που πήραν το όνομα τους από την προεξοχή που έχουν στο κάτω μέρος τους, όπου περιέχεται ένα μικρό φρούτο σε εμβρυϊκή κατάσταση. Έχουν φλούδα χοντρή και γλυκιά ζουμερή σάρκα. Η φλούδα τους γίνεται εξαιρετικό γλυκό του κουταλιού.
Πορτοκάλια και συντήρηση
Να διαλέγετε σφιχτά πορτοκάλια, βαριά για το μέγεθος τους, για να είναι πιο ζουμερά. Τα πορτοκάλια διατηρούνται αρκετά. Μπορείτε να τα διατηρήσετε σε θερμοκρασία δωματίου ή στο ψυγείο μέχρι δύο εβδομάδες. Ο χυμός και το ξύσμα τους διατηρούνται στην κατάψυξη.
Τρόποι κατανάλωσης
Το αγαπημένο φρούτο μικρών και μεγάλων καταναλώνεται με κάθε δυνατό τρόπο. Σαν φρούτο από μόνο του ή σαν συστατικό σε φρουτοσαλάτα, σε μορφή χυμού μετά από στύψιμο στον αποχυμωτή. Μιλώντας για μαγειρική, το φτιάχνουμε γλυκό με κάθε τρόπο (από κουταλιού μέχρι κέικ, σορμπέ, κρέμες, πορτοκαλόπιτα, λικέρ, κ.λ.π.), ενώ με το χυμό και με τη φλούδα του, αρωματίζουμε γλυκά και φαγητά.
Δοκιμάστε να το προσθέσετε σε βινεγκρέτ σαλάτας, ν' αρωματίσετε με το ξύσμα του ή με τον χυμό του, πατάτες με μυρωδικά στο φούρνο, στο λεμονάτο κοτόπουλο ή το χοιρινό της κατσαρόλας. Ταιριάζει με όσπρια, όπως τα ρεβίθια (το συνηθίζουν στην Κρήτη), γιατί σπάει τη μονότονη γεύση τους, ενώ κάνει καλή παρέα και με το ψάρι.
Όπως και να έχει, το πορτοκάλι αποτελεί πραγματικό δώρο της φύσης, για να το γευτούμε όπως ο καθένας μας επιθυμεί και να απολαύσουμε τα πραγματικά μοναδικά συστατικά του.
diatrofi.gr
Η σάρκα του πορτοκαλιού χωρίζεται σε τμήματα που λέγονται σκελίδες ή φέτες. Κάθε φέτα περιβάλλεται από ινώδη ιστό λευκού χρώματος, που λέγεται «ράκος». Στο εσωτερικό της κάθε φέτας υπάρχουν πολλά χωρίσματα, τα κύτταρα της σάρκας που είναι γεμάτα χυμό καθώς και μέχρι 3 σπόρια, αλλά μπορεί να υπάρχουν και φέτες χωρίς καθόλου σπόρια.
Το πορτοκάλι έχει γλυκιά ή γλυκόξινη γεύση και είναι λιγότερο ή περισσότερο αρωματικό ανάλογα με την ποικιλία και την ποιότητα. Κάποια ελαφριά πικρή γεύση που παρατηρείται μερικές φορές οφείλεται σε ποσότητα αιθέριου ελαίου που έχει εισχωρήσει στη σάρκα.
Η θρεπτική ανάλυση ανά 100 γραμμάρια πορτοκαλιού έχει ως εξής
Θερμίδες 49 kcal
Νάτριο 86 mg
Λιπαρά 0,2 γρ.
Πρωτεΐνες 1 γρ.
Υδατάνθρακες 12,2 γρ.
Ασβέστιο 41 mg
Σίδηρος 0,4 mg
Φώσφορο 20 mg
Νερό 200 γρ. Κάλιο 1 mg
Το πορτοκάλι είναι πλούσιο σε βιταμίνη C, φυλλικό οξύ, κάλιο, σελήνιο και φυτικές ίνες, β – καροτίνη, πηκτίνη, κάλιο, ασβέστο, σίδηρο, ιώδιο, φώσφορο, μαγγάνιο, νάτριο, χλώριο και ψευδάργυρο.
Ένα μέτριο σε μέγεθος πορτοκάλι μας παρέχει 62 θερμίδες και μας προμηθεύει με σχεδόν το 100% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης σε βιταμίνη C. Η περιεκτικότητά τους σε νάτριο είναι χαμηλή. Επίσης η αύξηση της γλυκαιμίας που προκαλούν είναι χαμηλή.
Στο αγαπημένο μας φρούτο υπάρχουν πάνω από 170 φυτοχημικές ουσίες και 60 φλαβονοειδείς χημικές ενώσεις με εξέχουσες αντιοξειδωτικές επιδράσεις, προσφέροντας μέγιστη προστασία έναντι της υπέρμετρης παραγωγής των ελευθέρων ριζών, μορίων με ιδιαίτερα βλαπτική επίδραση στο κύτταρο. Οι ουσίες αυτές ανήκουν σε τρεις μεγάλες κατηγορίες: Τα φλαβονοειδή, τα λεμονοειδή και τα καροτενοειδή.
Μία ένωση που βρίσκεται στα πορτοκάλια και άλλα εσπεριδοειδή, που ονομάζεται D – λιμονένιο, έχει βρεθεί ότι είναι αποτελεσματική στην πρόληψη ορισμένων μορφών καρκίνου, όπως ο καρκίνος του δέρματος, ο καρκίνος του μαστού, ο καρκίνος του πνεύμονα, ο καρκίνος του στόματος και ο καρκίνος του παχέος εντέρου.
Ένα από τα πιο σημαντικά φλαβονοειδή στα πορτοκάλια είναι η εσπεριδίνη. Η εσπεριδίνη και η πηκτίνη στα πορτοκάλια έχει αποδειχθεί ότι μειώνουν την LDL – χοληστερόλη. Η συγκέντρωση εσπεριδίνης είναι σημαντικά υψηλότερη στον εσωτερικό φλοιό, παρά στην πορτοκαλί τους σάρκα. Η πηκτίνη φαίνεται να επιβραδύνει την απορρόφηση των λιπών από το σώμα και να μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης. Η τανγκερετίνη, για παράδειγμα, που περιέχεται στη φλούδα των κίτρων, έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, ενώ ερευνητές του υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ σε δημοσίευσή τους τονίζουν ότι τα φλαβονοειδή του πορτοκαλιού εμποδίζουν τη δράση ενζύμων που μετατρέπουν κάποια συστατικά του καπνού του τσιγάρου σε καρκινογενείς ουσίες.
Το φυλλικό οξύ που περιέχεται στα πορτοκάλια βοηθά στην σωστή ανάπτυξη του εγκεφάλου, ενώ αποτελεί και απαραίτητο θρεπτικό συστατικό για υγιές σπέρμα, προστατεύοντάς το από γενετικές βλάβες που μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα.
Η υψηλή περιεκτικότητά του πορτοκαλιού σε βιταμίνη C δρα επίσης και ως ένα αντιοξειδωτικό που προστατεύει τα κύτταρα από βλάβες από τις ελεύθερες ρίζες ενώ ταυτόχρονα διεγείρει την παραγωγή των λευκών αιμοσφαιρίων στο σώμα μας, βελτιώνοντας έτσι το ανοσοποιητικό σύστημα.
Οι φυτικές ίνες που περιέχονται στο πορτοκάλι, βοηθούν στην καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας αλλά και στην προστασία κατά του έλκους.
Οι ευεργετικές δράσεις του πορτοκαλιού και των άλλων εσπεριδοειδών, εκτός από την πρόληψη του καρκίνου και των εγκεφαλικών επεισοδίων, επεκτείνονται στην πρόληψη του διαβήτη, του καταρράκτη, της αρθρίτιδας, της παχυσαρκίας και του εκφυλισμού της ωχράς κηλίδας του ματιού που είναι η σημαντικότερη αιτία τύφλωσης στους ηλικιωμένους.
Έρευνες έδειξαν ότι ένα πορτοκάλι κάθε μέρα μειώνει τον κίνδυνο για καρκίνο του στόματος, του λάρυγγα, του φάρυγγα του οισοφάγου και του στομάχου κατά 50%.
Παράλληλα αυτοί που τρώνε ένα πορτοκάλι την ημέρα, επιπρόσθετα από τις 5 μερίδες φρούτων ή λαχανικών που συστήνονται καθημερινά, έχουν 19% μειωμένο κίνδυνο για να παρουσιάσουν εγκεφαλικό επεισόδιο.
Υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με το National Cancer Institute, μια μερίδα μπορεί να είναι: Η ποσότητα από φρούτα ή λαχανικά που περιέχεται μέσα σε ένα μικρό ποτήρι, ή ένα μικρό ποτήρι χυμού ή ένα φρούτο (μήλο, πορτοκάλι, μπανάνα) μετρίου μεγέθους ή ακόμη ένα μικρό μπολ με σαλάτα.
Ποικιλία πορτοκαλιών
Τα πορτοκάλια διακρίνονται σε διάφορες ποικιλίες ανά όλο τον κόσμο:
Η ποικιλία πορτοκαλιών late, περιλαμβάνει και τα πορτοκάλια βαλέντσια, τα οποία έχουν λεία λεπτή φλούδα και περιέχουν λίγα ή καθόλου κουκούτσια. Είναι η πιο δημοφιλής ποικιλία στον κόσμο. Έχουν σάρκα κιτρινωπή και πολύ ζουμερή με έντονη γεύση. Τα βαλέντσια είναι τα καλύτερα πορτοκάλια για στύψιμο.
Η ποικιλία Blood τα γνωστά μας σαγκουίνια, είναι μικρού μεγέθους με φλούδα που έχει κοκκινωπά στίγματα, και σάρκα που χρωματικά κυμαίνεται από χρυσό μέχρι κόκκινο ρουμπινί. Είναι ιδανικά για σορμπέ και πολύχρωμα επιδόρπια.
Η ποικιλία πορτοκαλιών Blonde, είναι χειμωνιάτικα πορτοκάλια με κιτρινωπή φλούδα. Στην ίδια ποικιλία ανήκουν τα πορτοκάλια Jaffa και Shamouti. Μεγάλα φρούτα, χοντρόφλουδα, που καθαρίζονται εύκολα. Η σάρκα τους είναι τραγανή και ζουμερή. Αν είστε τυχεροί, ίσως βρείτε πορτοκάλια Saustianas που έχουν πολύ χυμό και καθόλου κουκούτσια.
Η ποικιλία πορτοκαλιών ναβαλίνα, είναι πορτοκάλια χωρίς κουκούτσι που πήραν το όνομα τους από την προεξοχή που έχουν στο κάτω μέρος τους, όπου περιέχεται ένα μικρό φρούτο σε εμβρυϊκή κατάσταση. Έχουν φλούδα χοντρή και γλυκιά ζουμερή σάρκα. Η φλούδα τους γίνεται εξαιρετικό γλυκό του κουταλιού.
Πορτοκάλια και συντήρηση
Να διαλέγετε σφιχτά πορτοκάλια, βαριά για το μέγεθος τους, για να είναι πιο ζουμερά. Τα πορτοκάλια διατηρούνται αρκετά. Μπορείτε να τα διατηρήσετε σε θερμοκρασία δωματίου ή στο ψυγείο μέχρι δύο εβδομάδες. Ο χυμός και το ξύσμα τους διατηρούνται στην κατάψυξη.
Τρόποι κατανάλωσης
Το αγαπημένο φρούτο μικρών και μεγάλων καταναλώνεται με κάθε δυνατό τρόπο. Σαν φρούτο από μόνο του ή σαν συστατικό σε φρουτοσαλάτα, σε μορφή χυμού μετά από στύψιμο στον αποχυμωτή. Μιλώντας για μαγειρική, το φτιάχνουμε γλυκό με κάθε τρόπο (από κουταλιού μέχρι κέικ, σορμπέ, κρέμες, πορτοκαλόπιτα, λικέρ, κ.λ.π.), ενώ με το χυμό και με τη φλούδα του, αρωματίζουμε γλυκά και φαγητά.
Δοκιμάστε να το προσθέσετε σε βινεγκρέτ σαλάτας, ν' αρωματίσετε με το ξύσμα του ή με τον χυμό του, πατάτες με μυρωδικά στο φούρνο, στο λεμονάτο κοτόπουλο ή το χοιρινό της κατσαρόλας. Ταιριάζει με όσπρια, όπως τα ρεβίθια (το συνηθίζουν στην Κρήτη), γιατί σπάει τη μονότονη γεύση τους, ενώ κάνει καλή παρέα και με το ψάρι.
Όπως και να έχει, το πορτοκάλι αποτελεί πραγματικό δώρο της φύσης, για να το γευτούμε όπως ο καθένας μας επιθυμεί και να απολαύσουμε τα πραγματικά μοναδικά συστατικά του.
diatrofi.gr
Τι σημαίνει η μέρα που γεννηθήκατε;
Σκεφθήκατε ποτέ τι μπορεί να σημαίνει η μέρα που γεννηθήκατε; ...
Υπάρχει για παράδειγμα η αντίληψη ότι οι Σαββατογεννημένοι έχουν την ιδιότητα οι ευχές ή οι …κατάρες τους να «πιάνουν» περισσότερο από των άλλων.
Πέρα από αυτό όμως, που μπορεί να είναι και καθαρή πρόληψη ανάλογα με τον τρόπο που το βλέπει κανείς, η κάθε μέρα της εβδομάδας σημαίνει κάτι για τον χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου.
Έτσι λοιπόν, Δευτέρα σημαίνει η μέρα της Σελήνης, Τρίτη η μέρα του Άρη, Τετάρτη του Ερμή, Πέμπτη του Δία, Παρασκευή της Αφροδίτης, Σαββάτο του Κρόνου και Κυριακή του Ήλιου.
ΔΕΥΤΕΡΑ
Η Δευτέρα έχει κυβερνήτη τη Σελήνη. Λένε πως τα άτομα που γεννιούνται αυτή η μέρα έχουν ιδιαίτερα γλυκό πρόσωπο, χάρη στην ευαισθησία και τη νεανικότητα που τους χαρίζει το φεγγάρι, έτσι καθώς ξαναγεννιέται κάθε μήνα. Είναι άνθρωποι ρομαντικοί και ονειροπόλοι, με ζωηρή φαντασία και πολλά ενδιαφέροντα. Έχουν τάση να μελαγχολούν και είναι πολύ εύκολο μια άστοχη κουβέντα ή πράξη από κάποιον άλλο να τους… πάρει από κάτω.
Ωστόσο αυτό δεν κρατά πολύ. Σύντομα ξαναβρίσκουν την ενεργητικότητά τους. Μια ενεργητικότητα που είναι ιδιαίτερα αυξημένη ακριβώς στη μέρα τους, τη Δευτέρα. Τότε είναι γεμάτοι ιδέες, ενθουσιασμό και διαθέσεις να καταπιαστούν με πράγματα, σε τέτοιο βαθμό που να μοιάζουν… σαν σεληνιασμένοι, τουλάχιστον στα μάτια των άλλων.
συνέχεια παρακάτω...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~Προσφορές~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
-> Παρακολούθησε όχι 1, ούτε 2, αλλά 37 διαφορετικά σεμινάρια με σημαντική έκπτωση, με την αγορά κουπονιού 37€
-> Μάθε να φτιάχνεις ιστοσελίδες(joomla) και e-shop(VirtueMart), μέσα από έναν κύκλο μαθημάτων, μόλις με 99€
-> Πακέτο για 4ήμερα ταξίδι στο Παρίσι, με πληρωμένα τα εισιτήρια μετ' επιστροφής και διαμονή σε ξενοδοχείο 4 αστέρων, μόνο από 325€
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
συνέχεια...
ΤΡΙΤΗ
Η Τρίτη είναι η μέρα του Άρη, και όποιος γεννιέται τότε έχει μια αστείρευτη ενεργητικότητα και κινητικότητα. Ο Άρης είναι ως γνωστόν ο θεός του πολέμου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τους κάνει επιθετικούς. Εκείνο που τους χαρίζει είναι μαχητικότητα και επιμονή, που μπορούν να τις χρησιμοποιήσουν για καλό σκοπό, και όχι μόνο για προσωπικά οφέλη.
Ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για το καλό των άλλων, γιατί είναι καλοπροαίρετοι και γενναιόδωροι χαρακτήρες. Αυτό όμως ισχύει μόνο αν έχουν και από τους γύρω την αντίστοιχη αντιμετώπιση. Αλίμονο σε όποιον δεν τους φερθεί καλά. Του το φυλάνε για πάντα. Συναισθηματικά, είναι το είδος των ανθρώπων που δεν θα δείξουν στους άλλους πόσο πληγώθηκαν από κάτι. Είναι πολύ περήφανοι για κάτι τέτοιο.
ΤΕΤΑΡΤΗ
Η Τετάρτη είναι η μέρα του Ερμή και τα άτομα που γεννιούνται τότε, έχουν τάση να ζουν περισσότερο μέσα από την εκλογίκευση, παρά μέσα από το συναίσθημα. Ο ομώνυμος μυθολογικός θεός ήταν ο προστάτης των γραμμάτων, του εμπορίου αλλά και των …απατεωνιών.
Εκπροσωπούσε την εξυπνάδα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για καλό και για κακό. Όσοι λοιπόν γεννήθηκαν αυτή τη μέρα, έχουν ένα εξαιρετικά γόνιμο μυαλό που κατεβάζει ιδέες με ασύλληπτο ρυθμό. Ωστόσο βασίζονται τόσο πολύ στη λογική τους, που πολλές φορές μπορεί να δίνουν στους άλλους την αίσθηση ότι παίρνουν τις αποφάσεις τους με κυνικό και υπολογιστικό τρόπο. Οι ίδιοι πάλι, έχοντας τάση να σκέφτονται υπερβολικά, χάνουν την ανεμελιά και την απόλαυση της ζωής.
ΠΕΜΠΤΗ
Η Πέμπτη έχει κυβερνήτη τον Δία, που μπορεί να χαρίσει σε όσους γεννήθηκαν στη μέρα του μια ζωή καλότυχη και πλούσια σε εμπειρίες, γνώσεις και ταξίδια. Όσοι δέχονται αυτή την επιρροή, είναι συνήθως γεμάτοι θέληση και ενεργητικότητα. Βάζουν στόχους και ξέρουν πώς να τους καταφέρουν, με σταθερότητα και υπευθυνότητα.
Δεν εγκαταλείπουν μέχρι να πετύχουν το ζητούμενο, όχι μόνο για τους ίδιους αλλά και για τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Είναι ευχάριστοι χαρακτήρες και γίνονται αγαπητοί στους άλλους για την ευθύτητα και την ειλικρίνειά τους. Τοποθετούν τις ανθρώπινες σχέσεις, και ιδίως στους δεσμούς της φιλίας, ψηλά στην κλίμακα των αξιών τους. Αγαπούν τα ζώα και τα σπορ. Και μάλιστα, πολλοί διάσημοι αθλητές έχουν γεννηθεί αυτή τη μέρα.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Η Παρασκευή κυβερνάται από την Αφροδίτη, και όσοι γεννιούνται τη μέρα αυτή είναι προικισμένοι με ευαισθησία, τρυφερότητα και δοτικότητα. Επίσης, με εξαιρετικές διπλωματικές ικανότητες. Όλα αυτά τα χαρίσματα τους κάνουν ιδιαίτερα αγαπητούς στους άλλους. Πέρα από αυτό όμως, είναι οι κατ’ εξοχήν «καλλιτεχνικοί» τύποι, με έντονη αγάπη ή και ταλέντο στις καλές τέχνες και τη μουσική.
Συχνά ο υπερβολικός συναισθηματισμός τους καταλήγει σε μελαγχολία, αλλά ακόμα και τότε είναι σε θέση να δώσουν μια δημιουργική διέξοδο, γράφοντας, ζωγραφίζοντας ή συνθέτοντας. Σαν μέρα της γέννησής τους, η Παρασκευή είναι για εκείνους η πιο τυχερή. Ό,τι κάνουν ή ξεκινούν τότε θα έχει επιτυχία, ιδίως αν πρόκειται για κάτι σχετικό με ανθρώπινες σχέσεις ή με καλλιτεχνικές εμπνεύσεις.
ΣΑΒΒΑΤΟ
Το Σάββατο είναι η μέρα του Κρόνου, του πλανήτη της υπευθυνότητας, που τη μεταδίδει σε όσους γεννήθηκαν με την επιρροή του. Παρόλο που έχουν μια συνήθως συγκαλυμμένη αλλά πολύ παθιάρικη πλευρά, οι «Σαββατογεννημένοι» τείνουν να παραμελούν την ευχάριστη και ανέμελη πλευρά της ζωής για χάρη των καθηκόντων και των υποχρεώσεών τους.
Είναι άτομα που δουλεύουν σκληρά, και στις σπουδές και στην καριέρα. Με την εξυπνάδα, τη συσσώρευση των γνώσεων και το οργανωτικό μυαλό τους, είναι επόμενο να οδηγηθούν στην επιτυχία. Παρόλα αυτά, η ζωή τους δεν μένει άδεια συναισθηματικά. Ό,τι δεν κυνηγούν εκείνοι έρχεται μόνο του στον δρόμο τους και η καλοτυχία τους στα ερωτικά, σε συνδυασμό με τη γοητεία τους, τους χαρίζει πλούσιες εμπειρίες.
ΚΥΡΙΑΚΗ
Η Κυριακή έχει κυβερνήτη τον Ήλιο και όσοι είναι γεννημένοι κάτω από την επίδρασή του ακτινοβολούν καλοσύνη, μεγαλοψυχία και ήρεμη δύναμη. Είναι το είδος των ανθρώπων που θα χαρακτήριζε κανείς «ωραίους τύπους»: ευθείς και ειλικρινείς, έχουν την απαίτηση να συμπεριφέρονται και οι άλλοι γύρω τους με τον ίδιο τρόπο. Έχουν ιδιαίτερα ανεπτυγμένη νοημοσύνη, και πολύ ξεκάθαρες ιδέες, πράγμα που μπορεί μερικές φορές να δημιουργεί την αίσθηση ότι αντιμετωπίζουν τα πράγματα αποστασιοποιημένα και υπολογιστικά.
Παρόλο που οι γαλήνιοι ρυθμοί τους μοιάζουν εκτός τόπου στη φρενίτιδα της σύγχρονης ζωής, τα άτομα αυτά καταφέρνουν να ολοκληρώνουν έγκαιρα αυτό που κάνουν. Φτάνουν εκεί που θέλουν όταν το θέλουν, με μια ήρεμη εσωτερική ορμή και δίνοντας την εντύπωση ότι δεν βιάζονται ποτέ.
Μινωίτες και Μυκηναίοι στις ακτές του Ατλαντικού
Ακούγεται ότι οι Μινωίτες ήταν δεινοί θαλασσοπόροι που πέρασαν τον Ατλαντικό, δημιούργησαν αποικίες ως και στον Καναδά και εκμεταλλεύτηκαν τα τοπικά ορυχεία χαλκού
Ενώ το παρόν αυτού του τόπου μαστίζει η απογοήτευση, το παρελθόν του δεν παύει να μας εκπλήσσει γοητευτικά. Και είναι τόσο πολλές οι εκπλήξεις ώστε να δυσπιστεί κανείς για οτιδήποτε, ακόμη κι αν είναι σκαλισμένο σε γρανίτη. Κάτι τέτοιο, το ασύλληπτο, διηγούνται τα βράχια Σκανδιναβίας και Β. Αμερικής: ότι οι πρόγονοι των Κρητών «έκοβαν βόλτες» στον Ατλαντικό, αρμέγοντας τα πλούτη Βαλτικής και Αμερικής, 40 ολόκληρους αιώνες προτού ο Κολόμβος φιλήσει το χώμα των «Δυτικών Ινδιών»! Το πώς και υπό ποιους όρους θα μπορούσε να συμβεί αυτό είναι κάτι που η κοινή λογική εύκολα θα κατέτασσε στην παραεπιστημονική φιλολογία και στην εθνικιστική μυθοπλασία. Ομως, προτού υποκύψετε στο εύκολο της απόρριψης, ρίξτε μια ματιά στα συσσωρευόμενα αποδεικτικά στοιχεία. «Το Βήμα» τα ιχνηλάτησε για εσάς.
Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια αφότου πρωτάκουσα - από τον αείμνηστο καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών Αντώνη Κονταράτο, συγκεκριμένα - για το ενδεχόμενο αρχαίοι Ελληνες να είχαν φθάσει στην... Αμερική, ψάχνοντας για νέες πηγές μετάλλων. Ομολογώ ότι χαμογέλασα τότε, σκεπτόμενος όλα τα υπόλοιπα απίθανα που είχα διαβάσει για αρχαίους Ελληνες στη Ν. Αμερική, την Αυστραλία ή την Ιαπωνία. Και θα κρατούσα στο απωθημένο αυτή τη θεωρία αν δεν μάθαινα για ένα πρόσφατο βιβλίο - το The Lost Empireof Atlantis του Gavin Menzies - που επανέφερε παταγωδώς το θέμα και ανακίνησε σωρεία συζητήσεων στο Διαδίκτυο.
Στο βιβλίο του ο Menzies ακολουθεί αρχικά τα ίχνη των Μινωιτών στη Μικρά Ασία, την Αίγυπτο, την Υεμένη, την Ινδία και την Κεϊλάνη - όπου τα έπη Sangam των Tamil μιλούν ακόμα για «τα υπέροχα πλοία των Ελλήνων που φέρνουν χρυσό και φεύγουν φορτωμένα πιπέρι...». Εκπληκτος από τα μουσειακά ευρήματα που δικαίωναν τον Στράβωνα και τον Πτολεμαίο, ο συγγραφέας αναλογίστηκε όχι μόνον τα μυστικά ναυσιπλοΐας που πρέπει να κατείχαν οι Μινωίτες, αλλά και το πού έβρισκαν όλες εκείνες τις ποσότητες μετάλλων που εμπορεύονταν. Η Κύπρος με τα μεταλλεία χαλκού γνωρίζουμε ιστορικά ότι δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει καν στις απαιτήσεις των Φαραώ. Κι όμως, οι Μινωίτες τους έδωσαν χάλκινα πριόνια ενισχυμένα με κασσίτερο για να κόψουν τους ογκόλιθους των πυραμίδων τους... Καταπώς βρέθηκε γραμμένο στα αρχεία του βασιλιά Σάργκον των Ακκαδίων, τα μινωικά πλοία έφερναν ήδη από το 2350 π.Χ. κασσίτερο, από την Ισπανία και τη Βρετανία. Κι έπειτα, εκείνο το απίθανο εύρημα του 1450 π.Χ. στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης από πού ήρθε; Lasioderma serricorne, δηλαδή κάμπια των φύλλων καπνού! Ναι, του καπνού που όλοι γνωρίζαμε ότι πρωτόφτασε στην Ευρώπη τον 16ο αι. μ.Χ. από την αμερικανική ήπειρο. Οπότε, ο Menzies στράφηκε τώρα δυτικά, ψάχνοντας να βρει κατά πόσο - και πώς - εκείνοι οι ατρόμητοι ναυτικοί είχαν όχι μόνον διαβεί τις Ηράκλειες Πύλες, αλλά και είχαν φθάσει στον Νέο Κόσμο.
Μινωίτες και Μυκηναίοι στις ακτές του Ατλαντικού
Το αρχαιότερο πλοίο των ακτών των Βίκινγκς, το Hjortspring, έχει τη μορφή των πετρόγλυφων μινωικών καραβιών
Ο μίτος που ξετύλιξε στο υπόλοιπο του βιβλίου του αυτός ο 72χρονος πρώην αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού της Βρετανίας δεν ήταν πρωτόγνωρος: Πριν από δύο χρόνια, τόσο στο κανάλι της ΝΕΤ όσο και στα «Νέα» (βλ.www.tanea.gr/politismos/article/?aid=4557236), ο ομότιμος καθηγητής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου Ηλίας Μαριολάκος είχε υποστηρίξει την ιδέα ότι οι αρχαίοι πρόγονοί μας είχαν εξερευνήσει τις παράκτιες περιοχές της Ισπανίας, Γαλλίας, Βρετανίας και Ιρλανδίας ψάχνοντας για μέταλλα και ίσως είχαν φθάσει στην Ισλανδία, τη Γροιλανδία και την Αμερική.
Αναλυτικά, το σκεπτικό του ο κ. Μαριολάκος το παρέθεσε σε μία εργασία που θα βρείτε δημοσιευμένη στο Διαδίκτυο (www.ekke.gr/estia/Cooper/Mariolakos/New_Mariolakos_greek.pdf). Εκεί, ενημερώνει αρχικά για το πώς και ασχολείται με τέτοιο θέμα ένας γεωλόγος: «Η γεωμυθολογία είναι ένας κλάδος των γεωεπιστημών που ασχολείται με τις φυσικογεωλογικές συνθήκες που επικρατούσαν κατά τη διάρκεια της μυθολογικής εποχής και, μέσω αυτής της ανάλυσης, βρίσκει την αμοιβαία σχέση μεταξύ γεωλογίας και μυθολογίας. Η δική μου εμπειρία, ως γεωλόγου ο οποίος έχει περάσει τη ζωή του μελετώντας τη γεωλογία της Ελλάδας, έδειξε ότι (...) στην ελληνική μυθολογία περιλαμβάνονται και φυσικογεωλογικές διεργασίες που εξελίσσονται σε πολύ μακρινές περιοχές, όπως στην περιοχή του Βόρειου Ατλαντικού και αλλού». Και αναλύει έπειτα διεξοδικά τις αρχαίες πηγές που εξέτασε, όπως το έργο του Πλουτάρχου «Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της Σελήνης».
Τα «ύποπτα» ορυχεία
Δύσπιστος ων, τον αναζήτησα για να μου δώσει «πειστήρια». Από τα όσα μου είπε συνήγαγα ότι υπήρξαν δύο κλειδιά που ξεκλείδωσαν την υπόθεση των «Ελλήνων στην Αμερική». Το ένα ήταν ένα μεταλλουργικό ανεξήγητο: οι αρχαιολόγοι των ΗΠΑ έχουν βρει 5.000 ανοιχτά ορυχεία χαλκού (σχεδόν απόλυτα καθαρού) στις ακτές της λίμνης Superior, μεταξύ Μίσιγκαν των ΗΠΑ και Καναδά, απ' όπου έχουν εξαχθεί κάπου 500.000 τόνοι μεταξύ 2470 - 1050 π.Χ., που... κανένας δεν γνωρίζει πού πήγαν! Συγκεκριμένα, οι τότε Ινδιάνοι των περιοχών αυτών ζούσαν στη Λίθινη Εποχή και μόνο μετά το 1500 π.Χ. αρχίζουν να χρησιμοποιούν περιορισμένες ποσότητες χαλκού - κι αυτές μόνο για κοσμήματα. Ποιος λοιπόν ήταν ο «κλέφτης» κι από πού και πώς ήρθε;
Δεδομένου ότι η Μεσόγειος και η Μεσοποταμία ήταν εκείνες που τότε διέρχονταν την Εποχή του Χαλκού (και ο χαλκός ήταν τότε ακριβότερος κι από το χρυσάφι), οι υποψίες στρέφονται προς τα εκεί. Κατά εντυπωσιακή μάλιστα συγκυρία, οι μυστηριώδεις μαζικές εξορύξεις χαλκού τόσο στη Βόρεια Αμερική όσο και στην Ισπανία και τη Βρετανία σταμάτησαν γύρω στο 1350 π.Χ. - την εποχή που το ηφαίστειο της Θήρας καθόρισε τη μοίρα των Μινωιτών. Και οι Ελληνες που παρέλαβαν τη σκυτάλη (Αχαιοί Μυκηναίοι αρχικά, Δωριείς και Ιωνες στη συνέχεια) είναι οι μόνοι που διηγούνται ταξίδια από παλιά στην Ωγυγία (Ισλανδία), το Κρόνιο Πέλαγος και τις δυτικότερες ακτές.
Για το πώς πήγαν, η απάντηση θα μπορούσε να δοθεί μόνο με το κλειδί που λέγεται γνώση των ωκεάνιων ρευμάτων - των ρευμάτων του ωκεανού που ο Ομηρος περιέγραφε ως βαθύρροο και βαθυδίνη. Το ρεύμα του Κόλπου του Mεξικού, το περίφημο Gulf Stream, στριφογυρνά στον Ατλαντικό και διακλαδίζεται σε βρόγχους που εισχωρούν στη Μεσόγειο και στη Βαλτική. Οποιος γνωρίζει αυτές τις υδροτσουλήθρες και τοποθετεί κατάλληλα το σκαρί του επάνω τους «πετάει». Για παράδειγμα - λέει ο κ. Μαριολάκος - ο Πλούταρχος αποφαίνεται πως ένα σκαρί σαν την «Αργώ» μπορούσε να διανύσει τα 900 χλμ. απόστασης Βρετανίας -Ισλανδίας σε 5 ημέρες (4-5 μίλια/ ώρα).
Μινωικές κρουαζιέρες στο Κρόνιο Πέλαγος
Μινωικές λέξεις και σκίτσα πλοίων περιμένουν την εξήγησή τους στα βράχια των ακτών της Βαλτικής
Τα επιχειρήματα του καθηγητή Μαριολάκου ήταν εντυπωσιακά και μου φαίνονταν λογικά. Το δυσθεώρητο όμως του επιτεύγματος δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί παρά μόνο με αποδείξεις για το ότι αρχαϊκά πλοία σαν την «Αργώ» μπορούσαν να πάνε τόσο μακριά - πόσω μάλλον τα ακόμα αρχαιότερα μινωικά. Θυμήθηκα ένα δημοσίευμα του 2010, από νορβηγική εφημερίδα, σύμφωνα με το οποίο είχαν βρεθεί μυστηριώδη γράμματα της περιόδου 1800 - 1000 π.Χ. σκαλισμένα σε γρανίτη. Τα γράμματα αυτά αποκρυπτογράφησε ως μινωικά ο νορβηγός γλωσσολόγος και ακαδημαϊκός Kjell Aartun και τιμήθηκε γι' αυτό με το χρυσό μετάλλιο του βασιλιά. Κατά τον Aartun, οι μινωικές λέξεις μεταφράζονταν «Μαλακός και καθαρός», αναφερόμενες στο μεγαλύτερο κοίτασμα αργύρου όλης της Ευρώπης που είχαν εντοπίσει στο Kongsberg του Οσλο αυτοί οι απίστευτοι κυνηγοί θησαυρών. Αλλά μήπως είχαν αφήσει και άλλα ίχνη πίσω τους;
Ρώτησα σχετικά τον δρα Μηνά Τσικριτσή, που πρότινος είχε εντοπίσει τον «πήλινο υπολογιστή ναυσιπλοΐας» των Μινωιτών (βλ. www.tovima.gr/science/research/article/?aid=391944). Κατά την επικοινωνία μας αμφισβήτησε την ερμηνεία του Aartun, αλλά ήταν βέβαιος για το ότι επρόκειτο για Μινωίτες, καθώς μια πρόσφατη μελέτη του προσέθεσε υποστηρικτικά στοιχεία στη θεωρία του καθηγητή Μαριολάκου για πέρασμα στην αντίπερα όχθη του ωκεανού. Μου είπε συγκεκριμένα:
Ο Πλούταρχος περί... Καναδά
Μία από τις παράλιες φλέβες χαλκού στη λίμνη Superior των ΗΠΑ, με τα πανάρχαια ίχνη εξόρυξης
- «Ο Πλούταρχος γράφει: "Οσο για τη μεγάλη ήπειρο, από την οποία η μεγάλη θάλασσα περιέχεται σε κύκλο, από τα άλλα νησιά απέχει λιγότερο, από την Ωγυγία όμως γύρω στα πέντε χιλιάδες στάδια ταξιδεύοντας με πλοία με κουπιά. (...) Από την ηπειρωτική γη τα κοντινά μέρη κατοικούν Ελληνες, γύρω από κόλπο όχι μικρότερο από την Μαιώτιδα (λίμνη), του οποίου το στόμα βρίσκεται στην ίδια ευθεία με το στόμα της Κασπίας θάλασσας". Οι αποστάσεις μεταξύ Γροιλανδίας, Νέας Γης και νησιού Baffin του Καναδά είναι περίπου 1.140 χλμ., ενώ μεταξύ Νέας Γης και νησιού Baffin είναι περίπου 1.300 χλμ. Η αναφορά ότι γύρω από τον κόλπο κατοικούν Ελληνες μας φανερώνει μια αποικία στον κόλπο του Αγ. Λαυρεντίου.
Το σημαντικό όμως στην περιγραφή αυτή είναι ότι μας παρέχει γεωγραφικές πληροφορίες οι οποίες είναι σωστές. Πράγματι, ο κόλπος του Αγ. Λαυρεντίου μοιάζει με τη Μαιώτιδα λίμνη (Αζοφική Θάλασσα, στον Εύξεινο Πόντο) και είναι λίγο μεγαλύτερος. Οσο για την πληροφορία ότι το στόμιο του κόλπου είναι στην ίδια ευθεία με το στόμιο της Κασπίας, κοιτώντας στο Google Earth εύκολα διακρίνουμε ότι τα δύο στόμια βρίσκονται σε βόρειο γεωγραφικό πλάτος 47ο, άρα στην ίδια ευθεία. Αυτή η πληροφορία είναι και η μοναδική αναφορά στην αρχαία γραμματεία που μας δείχνει ότι μπορούσαν εκείνη την εποχή να προσδιορίζουν το γεωγραφικό πλάτος ενός τόπου. Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμη στον Πλούταρχο που θεωρώ απόδειξη αληθείας για τα ταξίδια στην Αμερική».
- Δηλαδή... τι;
- «Μας λέει: "Οταν λοιπόν ο αστέρας του Κρόνου, τον οποίο εμείς αποκαλούμε Φαίνοντα ενώ εκείνοι Νυκτούρο, φτάσει στον Ταύρο μετά από περίοδο τριάντα ετών, αφού προετοιμάσουν επί χρόνο πολύ τη θυσία... (ξεκινούν το ταξίδι της επιστροφής)". Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να ελέγξουμε αστρονομικά την περίοδο που πιθανόν έγινε το συγκεκριμένο ταξίδι που εξιστορεί. Ο Πλάτωνας είχε κατατάξει τους πλανήτες στο ηλιακό σύστημα, σε σειρά από έξω προς τα μέσα ως προς τη Γη, με τα εξής ονόματα: Φαίνοντας (ο Κρόνος), Φαέθοντας (ο Δίας), Πυρόεντας (ο Αρης), Εωσφόρος (η Αφροδίτη), Στίλβοντας (ο Ερμής), Ηλιος και Σελήνη. Το όνομα Φαίνοντας ετυμολογικά σημαίνει αυτόν που γίνεται ορατός, ενώ η λέξη Νυκτούρος σημαίνει αυτόν που είναι τελευταίος στη νύκτα. Με χρήση ειδικού προγράμματος αστρονομίας έλεγξα στις γεωγραφικές συντεταγμένες του Καναδά για την εποχή του Πλουτάρχου (1ου αι. μ.Χ.) σε ποια χρονολογία και σε ποιον μήνα ο πλανήτης Κρόνος βρίσκεται στον αστερισμό του Ταύρου πριν ανατείλει ο Ηλιος. Επιβεβαίωσα ότι κάθε 30 σεληνιακά χρόνια εμφανίζεται όντως το φαινόμενο να ανατέλλει ο Κρόνος στον Ταύρο. Επειτα, πάλι, ο Πλούταρχος λέει: "Τα νησιά που βρίσκονται πέρα κατοικούνται από Ελληνες και βλέπουν τον Ηλιο να κρύβεται για λιγότερο από μία ώρα επί τριάντα μέρες. Και η νύχτα εκεί έχει ελαφρύ σκοτάδι και λυκαυγές που φέγγει από τη δύση". Εφόσον το ταξίδι επιστροφής ξεκινούσε αρχές Ιουνίου, τότε πρέπει να ελέγξουμε πού έβλεπαν τον Ηλιο να κρύβεται λιγότερο από μία ώρα για 30 ημέρες. Με κατάλληλο πρόγραμμα βρήκα ότι την εποχή του 1ου αι. π.Χ. στη Γροιλανδία (60ο βόρεια) ο Ηλιος έδυε μία ώρα μεταξύ 4-5 π.μ. και αυτό συνέβαινε για χρονικό διάστημα ενός μήνα, από 9/6 ως και 9/7. Η ταύτιση αυτή δηλώνει ότι αρχικά ταξίδευαν βόρεια, φθάνοντας κοντά στον Αρκτικό Κύκλο, όπου τη θάλασσα ονόμαζαν Κρόνιο Πέλαγος. Στην περιοχή αυτή η νύχτα έχει όντως λυκαυγές και ελαφρύ σκοτάδι. Η αστρονομική σύνδεση, σε συνδυασμό με τις γεωγραφικές γνώσεις των δύο τόπων που έχουν ίδιο γεωγραφικό πλάτος, καταδεικνύει ότι το ταξίδι που περιγράφει ο Πλούταρχος - από την Αμερική στην Καρχηδόνα, το 86 μ.Χ. - όντως συνέβη.
Ο συλλογισμός ήταν συγκλονιστικός, αλλά με συγκρατούσε το ότι μετρούσαμε τα δεδομένα ενός ταξιδιού στη ρωμαϊκή πλέον εποχή - μια εποχή που ίσως οι ταξιδιώτες να είχαν και Μηχανισμό των Αντικυθήρων εν πλω». Τι στοιχεία είχαμε ότι πλοία της μινωικής εποχής κατόρθωναν το ταξίδι; Οι εκπλήξεις από τη χώρα των Βίκινγκς (βλ.ένθετο) έδωσαν ίσως την απάντηση.
Ιχνη και ίντριγκες στον Νέο Κόσμο
Απίστευτη συλλογή στρατιωτών και αρμάτων στο Ιλινόι, αλλά είναι αληθινή;
Απέμενε το να βρει κανένας αντίστοιχα αποδεικτικά στοιχεία στις ακτές του Αγίου Λαυρεντίου ή της λίμνης Superior για να δεχτεί ως πιθανό το απίθανο των Μινωιτών στην Αμερική. Ο Menzies ανέφερε ως τέτοια «1.200 περίπου μινωικά ευρήματα γύρω από τη λίμνη Superior». Βάλθηκα λοιπόν να τα βρω.
Προέκυψε ότι ευρήματα υπάρχουν όντως πολλά: τα πρώτα στοιχεία μη ινδιάνικης εξόρυξης βρέθηκαν σε φλέβες χαλκού, στη χερσόνησο Keweenaw της λίμνης Superior - κοντά σε ένα χωριό που ονομάζεται... Λαύριο (Laurium). Εκεί βρέθηκε και το πετρόγλυφο ενός άκρως συμβολικού μινωικού πλοίου (βλ.http://megalithicresearch.blogspot.com/2009/12/petroglyph-of-sailing-boa...). Επίσης, στο Newberry του Μίσιγκαν, είχαν ήδη από το 1896 βρεθεί τρία αγαλματίδια και μία πινακίδα με «περίεργη γραφή». Κανένας δεν μπορούσε να την ερμηνεύσει τότε, αλλά όταν ο Εβανς προχώρησε στις ανασκαφές της Κνωσού - το 1900 - έγινε προφανές ότι η γραφή συγγένευε με τη Γραμμική Α. Η πληθώρα όμως των «απεικονιστικών στοιχείων» που παραπέμπουν στη Μεσόγειο βρέθηκε στη συνέχεια σε χέρια ιδιωτών, με τα περισσότερα να καταλήγουν σε άγνωστους συλλέκτες και πολλά - χρυσά και ασημένια - να φημολογείται ότι έχουν λιωθεί από τους άπληστους θηρευτές τους. Τα περισσότερα είχαν βρεθεί το 1925, από έναν αγρότη του Ιλινόις, τον Orville Lowery, και το 1982 από έναν τυχοδιώκτη, ονόματι Russ Burrows, που ισχυρίστηκε ότι βρήκε ένα ιερό και 13 ασύλητους τάφους σε ένα σύμπλεγμα σπηλαίων, επίσης στο Ιλινόις.
Εν κατακλείδι και συνοπτικά, τα παρατιθέμενα στο Διαδίκτυο ευρήματα επί αμερικανικού εδάφους περιλαμβάνουν πάμπολλες πέτρες με χαραγμένες επάνω τους μορφές στρατιωτών με στολές που θυμίζουν Μινωίτες, Φιλισταίους, Μυκηναίους, Φοίνικες και Αιγυπτίους, αρκετά πετρόγλυφα με μινωικού και αιγυπτιακού τύπου πλοία, και επιγραφές που άλλες θεωρούνται κυπρομινωικής γραφής και άλλες σύμμεικτες με ετρουσκικές, λατινικές και ελληνικές λέξεις. Το πιο εύγλωττο όμως οπτικά στοιχείο (εφόσον αποδειχθεί και αυθεντικό) είναι ένα μετάλλιο που βρέθηκε στο Cleveland του Οχάιο το 2006, με τον μινωικό πέλεκυ στη μία πλευρά και στην άλλη τον Πρίγκιπα των Κρίνων, που γνωρίζουμε από την τοιχογραφία στο ανάκτορο της Κνωσού (1690 π.Χ.)!
Αυτόκλητοι αρχαιολόγοι - μεσσίες
Σιωπηλοί μάρτυρες αυτές οι πέτρες του Μίσιγκαν, με μινωικά και μυκηναϊκά πλοία χαραγμένα πάνω τους
To θέμα περιπλέχθηκε περισσότερο όταν τους «Ιντιάνα Τζόουνς του Χαλκού» προσέγγισαν «στρατευμένοι αρχαιολόγοι», εκ μέρους της Εκκλησίας των Μορμόνων, οι οποίοι πάσχιζαν να δικαιώσουν τα ρηθέντα υπό του προφήτη τους ότι την Αμερική είχαν εποικίσει... Ιουδαίοι, γύρω στο 2000 π.Χ. Εκτοτε έχει στηθεί ένα απίστευτο γαϊτανάκι, με κάθε είδους ερμηνείες των ευρημάτων να ξεφυτρώνουν στο παραεπιστημονικό περιοδικό Ancient American (www.ancientamerican.com/), ενώ η επίσημη αρχαιολογία απέχει. Αυτή η παράδοξη κατάσταση έχει οδηγήσει σε αδυναμία διασταύρωσης της αλήθειας των ισχυρισμών και στην έκφραση ακραιφνών θεωριών. Για παράδειγμα, ένας επιγραφολόγος ονόματι Paul Schaffranke ισχυρίστηκε σε διάλεξη του 1995 (βλ. www.youtube.com/watch?v=ZO9OstWDAac) ότι αποκρυπτογράφησε τη σύμμεικτη γραφή των αρχαίων πινακίδων και ότι αυτή διηγείται ένα απίστευτο ρέκβιεμ των πρώτων εκείνων αποίκων της Αμερικής: ότι Ελληνες της Αλεξάνδρειας - φυγάδες της χριστιανοκρατούμενης πλέον Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας - κατέφυγαν στο τελευταίο προπύργιο των Φοινίκων, στη Μαυριτανία, κι από εκεί έφθασαν όλοι μαζί στις Μεγάλες Λίμνες, για να χτίσουν το μεικτό και τελευταίο τους βασίλειο!
Κρητικό DNA στους Ινδιάνους!
Το μόνο επιστημονικό που έχουμε προς υποστήριξη όλων των σεναρίων αποίκισης από τη Μεσόγειο είναι η γενετική μελέτη «Origin and Diffusion of mtDNA Haplogroup X», του 2003 (βλ.www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1180497/). Σε αυτήν εντοπίστηκε ότι το μιτοχoνδριακό DNA haplogroup X2 που απαντάται στους Κρήτες σε υψηλό ποσοστό (7,2%) απαντάται σε παρόμοια υψηλό ποσοστό (ως 5%) και σε 20.000 μέλη ινδιάνικων φυλών της ΒΑ Αμερικής! Σε παρόμοιο «ευρασιατικό συμπέρασμα» είχε καταλήξει και η κρανιακή συγκριτική μελέτη του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν «Old World sources of the first New World human inhabitants: a comparative craniofacial view», του 2001 (βλ.www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11481450). Επειτα, το 2008, η εργασία μιας ομάδας ερευνητών από πανεπιστήμια της Ελλάδας, των ΗΠΑ, του Καναδά, της Ρωσίας και της Τουρκίας, υπό τον καθηγητή του Αριστοτελείου Κωνσταντίνο Τριανταφυλλίδη, έστρεψε τον προβολέα της γενετικής ιχνηλάτησης ακόμα πιο πίσω: αποφάνθηκε βάσει DNA ότι οι Μινωίτες είχαν εγκατασταθεί στην Κρήτη προερχόμενοι από την Ανατολία - τα μέρη που τη 2η χιλιετία π.Χ. κατέλαβαν οι Χετταίοι.
Και τότε θυμήθηκα ότι ο Μίνωας είχε παντρευτεί τη μάγισσα πριγκίπισσα των Κόλχων, Πασιφάη. Να ήταν η Κολχίδα το αδελφό βασίλειο των εκπατρισμένων Μινωιτών; Το σενάριο ταιριάζει πολύ με το ότι Γεωργιανοί επιγραφολόγοι επιμένουν πως η γλώσσα του Δίσκου της Φαιστού είναι στην ιερατική γραφή της αρχαίας Κολχίδας (βλ. www.tovima.gr/science/article/?aid=251116). Και παίρνουν νέο νόημα για την έκταση της μινωικής θαλασσοκρατίας τα όσα είχε πει στα «Αργοναυτικά» ο Ορφέας, για διαφυγή των Αργοναυτών στη Βαλτική μέσω του Βορυσθένη (Δνείπερου) και κατέβασμα ως το νησί της αδελφής της Μήδειας, Κίρκης, στα ανοιχτά της Μαυριτανίας...
Θα ξαναγράψουμε τα βιβλία;
Είναι όμως αυτά αρκετά για να γράψουμε ξανά τα βιβλία της Ιστορίας, να ξεχάσουμε το «ο Κολόμβος ήταν Χιώτης» και να αποδυθούμε στο «ο Τελευταίος των Μοϊκανών ήταν πατριωτάτσι»; Οχι ακόμα. Κάποιες μούμιες που βρέθηκαν τόσο στην περιοχή «αποίκησης» της Αμερικής όσο και στη γειτονιά του Stonehenge στην Αγγλία ίσως φωτίσουν καλύτερα την υπόθεση. Αλλά σιγουριά θα έχουμε μόνον αν αποφανθούν επίσημα οι αρχαιολόγοι.
«Γιατί», ρώτησα τον καθηγητή Μαριολάκο, «εφόσον είστε και μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ), δεν στέλνετε μια αρχαιολογική αποστολή στη λίμνη Superior;». «Θα έπρεπε, καθόσον τώρα έχουν εντοπιστεί και βυθισμένα λιμενικά έργα στην περιοχή» μου απάντησε. «Από επιστημονική άποψη, οι έλληνες επιστήμονες μπορούν να φέρουν σε πέρας το ερευνητικό έργο - και μέσα σε ένα με δύο χρόνια θα είχαμε τις απαντήσεις. Ομως, το ΚΑΣ είναι ένα γνωμοδοτικό Συμβούλιο, που δεν διαμορφώνει την ερευνητική πολιτική του υπουργείου και, συνεπώς, δεν μπορεί να πάρει αυτό την απόφαση. Πέραν του υπουργείου, βέβαια, υπάρχουν και τα αρχαιολογικά τμήματα του Πανεπιστημίου. Αλλά, για να γίνουν αυτά, πρέπει αφενός να βρεθούν οι απαραίτητοι πόροι και αφετέρου να το θέλουν και να το ζητήσουν οι ίδιοι οι αρχαιολόγοι μας» συμπλήρωσε με νόημα.
thesecretrealtruth.blogspot.com
ΠΗΓΗ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)